Sa hindi inaasahang pangyayari ay pinaghalo ng marami ang dalawang katuruan na nabanggit. Dahil diyan ay nagkaroon ng napakalaking pagkalito ang sangkatauhan. Sukat upang iyan ay pagsimulan ng tila walang katapusan na pagtatalo sa pagitan ng mga denominasyong Cristiano. Gaya nila ang mga mababangis na hayop sa parang na nagsasakmalan sa isa't isa araw at gabil.
Kaugnay niyan ay minabuti ng katarungang sumasa Dios na bigyang linaw sa isipan ng lahat ang katotohanan na karapatdapat isabuhay, tangkilikin, itaguyod, ipagtanggol, ipangaral, at higit sa lahat ay sundin. Iyan ay walang iba, kundi ang KATURUANG CRISTO.
Sa dakong ibaba ay napakaliwanag ang nasasaad na paghahambing ng KATURUANG CRISTO at KATURUANG PABLO. Diyan ay hindi mahirap makita, kung paano walang pakundangan na pinaghihimagsikan nitong si Pablo ang mga salita (evangelio ng kaharian) na mismo ay ipinangaral ng sariling bibig ng Cristo.
